1 Nisan 2010 Perşembe


"ikimiz birden sevinebiliriz
göğe bakalım
şu kaçamak ışıklardan, şu şeker kamışlarından
bebe dişlerinden, güneşlerden ,yaban otlarından
durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
şu aranıp duran korkak ellerimi tut
bu evleri atla ,bu evleri de bunları da
göğe bakalım
falanca durağa şimdi geliriz
göğe bakalım
inecek var deriz otobüs durur ineriz
bu karanlık böyle iyi
afferin Tanrıya
göğe bakalım
senin bu ellerinde ne var bilmiyorum
göğe bakalım
tuttukça güçleniyorum ,kalabalık oluyorum
bu senin eski zaman gözlerin
yalnız gibi ağaçlar gibi
sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
şimdi otobüs gelir biner gideriz
dönmeyeceğimiz bir yer beğen ,başka türlüsü güç
bir ellerin, bir ellerim
yeter belleyelim, yetsin
seni aldım bana ayırdım
durma kendini hatırlat
durma kendini hatırlat
durma
göğe bakalım"
Bu siiri okuyunca ben , gulumsedim .Gulumseyisim yuzumle sinirli kalmadi ,inan!Boyle agrim,boyle acim varken iste bu gulumsemem icime dagildi.Tum vucudumla gulumsedim sanki.Uzaktayken iste yada yakindayken ancak uzagi dusunuyorken 'kaldir kaldir kafayi 'diyip yukari bakislarimiz geldi aklima .Tek basima az evvel goge baktim,aglayacaktim,yukari bakinca gecti...