Yazmadığım için mi içimde birikmiş benim bu herşey.Yazmadığım için mi içimi açıp baktığımda ir karmaaşıklık görüyorum.Sanırım ilkokulda hocam anneme-bu kız pek hassas pek duygusal-demişti.Ozamanlarda annem yemekte babama bunu anlatırken duymuştum,duygusal olmak,hassas olmak o zaman için neydi benim için?Belki de bir oyuna alınmamazlığın veridiği mutsuzluk,hassaslık bir oyun arkadaşımdan işittiğim bir cümleydi beki de.Düşünüyorumda kelimer de yıllar gectikçe değişiyorlar.Mesela ;
mutsuzluk=>acı çekmek=>kederlenmek=>izdırap duymak
evet tam olarak böyle zaman geçtikçe ilk etapta aynı anlama geldiğini sandığınız kelimeler değişiyor,duyduğunuz üzğntünün dereceerine göre bazıları cok ama cok kifayetsiz kalıyor ,ufalıyor.

İşte şimdi tam da bu noktada yıllar evvel hocamın anneme sözde benim kişiliğimia naliz emişçesine söylediği kelimeler benim durumu anlatmak için artık ufacık kalıyorlar .Ben duygusal bir kız değilim artık yada hassas bir kız da değilim.Ben 'içli' bir kızım hem de çok içli bir kızım.Duydukalrım ,gördüklerim içimi delik deşik edebiiyor.Buna müsait ruhum olmamasına rağmen işte bir de her kelmanı evirip çeviriyorum aklımın içine o kurdğum kucuk odalara yerleştırmek için onları tertemiz yapmak istiyorum.İstiyorum ki üstlerinde en ufak bir kir kalmasın,odama mahremime aldığımda onları tekrar dönüp baktığımda kirler çoğalmasın..Ama bu durum o kadar yoruyor ki beni ve benim gördüğm sevdiklerimi de benden soğutuyor.Çünkü bu durumun zorlugu benim için neyse sanırımsevdiğim için de oyle olUYOR.Ben artık buna katlandığını sanmıyorum,ben artık içimin onun göünde degerının oldugunu sanmıyorum.
Böyleyım ben kırıyor sözler içimi,kalbimi.O artık buna katlanamıyor ve ben de sesındekı sogukluga dayanamıyorum.okusun bunu baksın içine ,onun içi ne alemde?
Eğer alemlemiz farklı ise Allaha mı ısmarlarızz birbirimizi?