Çok çoook eskilerde,her insanın bir ruh eşi varmış.İnsanlar hiç zorlanmadan halihazırda var olan ruh eşleryle birlikte yaşarlarmış.Ama ne olduysa Tanrı insanları cezalandırmış ve ruh eşlerini yanı başlarından almış.Artık insanlar -mutlu
olabilmek için ruh eşlerini dünyanın dört bi yanında aramak zorunda kalacaklarmış.
Ve böyle bir dönem başlamış insanlık için ,kimieri hiç zorlanmadan kavuşmuşlar ru eşlerine kimileri hayatlarının son demlerinde,kimileri hiç emek sarfetmemişler kimileriyse mekle ,sabırla,ilmek ilmek işleyerek ruh eşlerine kavuşuşlar.

....

Bu dediğim gibi cok cooook eskilerden bir mitolojik hikaye...Ama doğruluğu da var.
Biz birbirimizi bulduk onca insan arasından ve şansla...Ama kavuşma zamanı kolay olanlardan değil bizikisi.
Bizimkisi emekle,sabırla beklenen bir hikaye...
...

Aynı dili konustugum,gözlerimizin aynı ısıkla baktığı ruh eşim kavuşmak zor ve uzak ,yollar uzun ve zor.Lakin bunlar tam da hayat içinden ve biz bu hayatı paylaşmak için yolumuzu bir etmedik mi?
...
Kargaşa halinde geçiyor zaman ya unutmamak ,unutulmamak güzel şey...