24 Ocak 2010 Pazar

Donuklasiyor hislerim de sanki .yok ole degil.oyle olsa daha mi az acir acaba icim,canim?
gozlerim aglamaktan sanirim cok ama cok aciyor,icimde cok buyuk bir dert bir sikinti var ve en fenasi nasil cikilir bu yoldan kestiremiyorum.!
dun ruyamda pek kiymetli lise arkadasim rahmetli yesimi gordum.Ogulec yuzuyle gulumsuyordu .dua ettim bolca agladim.
...
busbuyuk bir dunya var ve sanki o dunyanin icinde milyonlarca ufak dunya.Once kendi dunyanin capina bakiyorsun,onu bile katedemiyorsun ki zaten onu halletesen hafifliceksin ozaman diger dunya o kocaman dunya da ilgilnediricek seni.Dusundum,yesimcigin dun yasi vardi ,o ailesinin de dunyasiydi ayni zamanda uydulariydilar birbirlerinin ,bir enerji vardi uydulari arasinda -saf kan sevgiydi- onlari baglayan enerji.Sonra bir dunya yikildi yesimin gitmesiyle ,ailesinin de dunyasi dagiliverdi.Simdi baska dunyalar yada o buyuk dunya nasil irgalasin ki onlari?
...
Ben dua ederken bu karda bir kus geldide camimin onune opmeye basladi,ben agladim ,kus ottu,ben dua okudum ,kus ottu ve ben bunlardan ustume alindim.oyle hissettim ,oyle hissetmek istedim.
...
Bu aralar duzgun degil ya hicbirsey hani canim icimden cekiliyor ya hani aklimi toparlayamiyorum ve gonlumun sizisina care bulamiyorum dimi,iste belki de o yuzden ruhani bi liman gibi gordum ,dua ederken orayi.
Sanaki ben yesime dua okumadim da,onla konusmadim da,o fisildadi kulaklarima biseyler ...
icim titriyor,ama soguktan degil!...

Hiç yorum yok: