3 Ocak 2010 Pazar

sus-sus-sus-sus-sus-sus...
ayin bu zamanlarinda,beynimdeki ipler daha da dugumleniyorlar.sesler ,ugultular.yine oyleler.
sus diyorum durmadan,susumuyorlar.
...
simdi bu gozler niye aglamaya hazir haldeler ?
niye devami aklima ususuyor dusunceler...
...kadere cok inanarim,surda yagan karin bile yagmasinin bir sebebi var ,oalan biten herseyin bi nedeni var ve hepsi kaderimizde...
donup bakainca benim gibi bu derece hassas ,dusunmede sonu ucu olmayan bir kizin sevgilisinin uzaklarda olmasi ,nasil bir kader?
...
hayal kurmak isiltili bir bahce,kandiriveriyor insani.sonra bi bakiyorsunuz -cebinizden yemissiniz- hayall kurarken.tukene tukene inanmissiniz hayallere.
...
al bak bu aksam yine kotu oldum,yazmak da istemiyorum,uyumuak da.dusunmek hic istemiyorum...

Hiç yorum yok: